آقاجان...

آقاجان! تو عزیزی، تو «تمییزی»، و از تمام «مبهمات» ما «رفع» ابهام می­کنی. تو «حقیقیه» ترین «قضیه» ی جهان اسلام و «مرجع» هزاران «ضمیر» پاک­باخته ای هستی که از سراسر جهان به تو «عود» می­کنند. و محبت تو همه ی «افعال قلبی» آنان را به حالت «تعلیق» درآورده است؛ چندان که دلهاشان نیز «معلق» به دستت شده است.

آقاجان! تو «إنّ ثقیله» هستی که وقتی بر سر بی عدالتی در می­آیی با هیچ«مقتضای حالی»«خفیفه» نمی­شوی.